อาณาจักรเกรเทียส กำลังยังคงวุ่นวายอยู่มาก...
"อะไรนะ ของยังมาไม่ถึงอีกเหรอ"
เสียงของเด็กหนุ่มที่เอ่ยขึ้นด้วยความไม่สบอารมณ์
"โอเครๆ เร็วๆ เข้าละ เดี๋ยวจะไม่ทันก่อน 4 โมงเย็น" การสนทนาสิ้นสุดลงด้วย มือข้างหนึ่งเข้าไปสัมผัสที่พิกซ์มาหรือปริซึมแก้วใส สิ่งนั้นได้ส่องประกายขึ้นชั่วขณะ ก่อนที่การสื่อสารทางไกลของผู้คนที่อยู่กันคนละแห่งจะจบลง
โจ้ที่หลบอยู่ในซอกตึกของบ้านมากมายที่เรียงรายอยู่ในเมืองเกรเทียส เดินออกมาจากความมืด เป็นเพราะว่าการสื่อสารที่จำต้องใช้ความเงียบได้จบลงแล้ว
ลูกโป่งมากมายหลากหลายสี ผู้คนมากมายที่เดินผ่าน เมืองการค้าที่เงียบสงบมานาน กำลังจะกลับมาคึกคักอีกครั้ง เพราะว่าวันนี้เป็นวันสำคัญ ที่ชาวเมืองกำลังให้ความสนใจอยู่มาก
โจ้เดินผ่านร้านค้ามากมาย ที่กำลังจัดตกแต่ง และประดับร้านอย่างสวยงาม บางร้านจัดโปรโมชั่นสุดพิเศษ เพื่อเป็นการให้เห็นถึงความสำคัญของเวลาที่ใกล้จะมาถึงนี้ เขาทัศนาสายตาไปบนอากาศ ท้องฟ้าก็ถูกตัดกับเส้นเชือกที่ติดไว้ด้วยกระดาษรูปสามเหลี่ยม ห้อยแขวนเรียงราย ไขว้สลับไปมาจากร้านฝั่งทางซ้าย ไปยังร้านฝั่งทางขวา เด็กสาวคนหนึ่ง ราวอายุประมาณ 6-7 ปี กำลังวิ่งในชุดกระโปรงเดรสยาวสีชมพูอ่อน มือข้างหนึ่งถือลูกโป่งสีแดงสด และมืออีกข้างก็กำลังกำแน่นสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นกระดาษการ์ดเอาไว้ เธอวิ่งไปหาหญิงคนหนึ่ง ที่คาดว่าจะเป็นมารดา
"แม่คะ หนูทำการ์ดเสร็จแล้ว เจ้าหญิงนิย์จะต้องดีใจแน่ๆ เลย"
"จ๊ะลูก แม่ว่าท่านจะต้องชอบการ์ดที่ลูกทำแน่ๆ" มากกว่านั้นคือการที่หญิงชราได้ใช้มือลูบเบาๆ ไปบนศรีษะของเด็กสาวตัวน้อย เห็นแล้วช่างน่ารักจริงๆ มันทำให้อัศวินที่กำลังตรวจตราเมืองอดที่จะยิ้มไม่ได้
"แนะ ท่านโจ้ ทำอะไรอยู่" เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่หน้าตาถูกสวมไว้ด้วยหน้ากากผักสีเขียว พูดขึ้นมาจากด้านหลัง
"อ้าวเนส อยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร" โจ้ประหลาดใจ
"ใช่สิ ผมไปอยู่ตรงไหนก็ไม่มีใคร Pine* ใจอยู่แล้ว" เนซ
"สนใจ" เนซ
"ไม่หรอกน่า แฮะๆ.." โจ้ยิ้มอ่อน
"ขนาดช่วงนี้จะลบคะแนนท่านขาว ก็ดูจะไม่ค่อยประสบผลสำเร็จสักเท่าไรแล้ว"
"ว่าแต่มีอะไร" โจ้ถาม
"อ่าว ทำเป็นลืม เดี๋ยวก็ไม่ให้ของซะเลย ออ ล้อเล่นครับ"
เนซทำท่าจะหยิบอะไรบางอย่างที่ซ่อนไว้ออกมา
"นี่ไงครับ รวมเรื่องสั้น Cookiez in Winter ที่ผมแต่งมาจะเป็นของขวัญวันเกิดท่านนิย์ไง"
หนังสือเล่มหนึ่งถูกห่ออย่างเรียบง่ายด้วยริบบิ้นแนวขวางทั้ง 4 ด้าน ถูกหยิบให้ดู ปกสีน้ำเงิน และริบบิ้นสีชมพู ดูตัดกันอย่างเห็นได้ชัด
"ออๆ ใช่ ลืมไปเลย ช่วงนี้งานมันเยอะนะ ไปรอรวมพร้อมกับทุกคนที่ลานน้ำพุเลยก็ได้นะ" โจ้
"พี่โจ้ !!!" กล้าวิ่งผ่าผู้คนมากมาย ออกมาจากอีกฝากหนึ่ง
"เรื่องระบบกับดักพลุ กับระเบิดแสงที่ให้ผมจัดการตอนนี้เรียบร้อยแล้วนะครับ" กล้าพูดในขณะที่กำลังหายใจเข้าออกด้วยความรวดเร็ว
"ดีๆ ไปบอกมิจินกับพีได้เลยว่า สถานที่พร้อมแล้ว ให้เอาดอกไม้เข้ามาประดับได้เลย"
"โอเครงับ" แล้วเด็กชายที่สะป้ายเป้สีดำ ก็ลับหายเข้าไปในกลุ่มคนอีกครั้ง พร้อมกับเนซที่ไม่รู้ว่าหายไปตั้งแต่เมื่อไรแล้ว
เดินต่อไปอีกสักหน่อย ผ่านหอนาฬิกาผลึกแก้ว และหอสมุดมีชีวิต โจ้ก็เดินมาถึงลานน้ำพุกลางเมือง
น้ำพุกลางเมือง เป็นน้ำพุแบบสองชั้น เทวทูตตัวน้อย พร้อมกับเหล่าทูตพรายมีปีกทั้ง 7 เป็นรูปปั้นที่กำลังแสดงอาการเสกสายน้ำออกมา อยู่ที่ลานน้ำพุขนาดเล็กตรงกลางด้านบน ซึ่งถูกล้อมรอบด้วยลานน้ำพุขนาดใหญ่ด้านล่าง พี มิจิน และสตรีมีระดับมากมายต่างกำลังช่วยกันประดับดอกไม้ ให้ทั่วลานน้ำพุแห่งนี้ ซึ่งจะเป็นสถานที่หลักในการจัดงานอันสำคัญ
พิธีอันสำคัญนี้เอง ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองวันเกิดของเจ้าหญิงนิย์ ซึ่งตอนนี้เจ้าตัวได้ทำการพักรักษาตัวเนื่องจากอาการภูมิแพ้กำเริบ จากการพักรักษาตัวอยู่นานเกือบเดือน วันนี้เวลา 4 โมงเย็น นี่เอง มีการแจ้งจากผู้ติดตามพระองค์ ว่าเป็นเวลาที่เจ้าหญิงจะเสด็จกลับพระนคร จากเมืองแห่งการรักษาพอดี ซึ่งเป็นอาณาจักรที่อยู่หากไกลออกไปลิบลับ กำหนดการที่กะทันหันเช่นนี้ ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคอย่างใดต่อการทำงานของอาณาจักร... อย่างงั้นหรือ...
"ของใกล้จะมาถึงแล้วยังนะ"
ปี๊ปๆ เสียงแจ้งเตือนจากพิกซ์มา ดังขึ้น ทันทีที่แตะที่ผิวสัมผัสด้านหน้า การสนทนาก็เริ่มขึ้น
"ฮัลโหล เตอร์ เป็นไงมั่ง ทันไหม" โจ้
"กำลังจะถึงแล้วล่ะ นี่ถ้าขาดบทฉันไปในเรื่องสั้นนี้มันจะต้องไม่สมบูรณ์แน่ๆ"
เตอร์ที่อยู่ที่ท่าเรือเกรเทียส กำลังกอดอกยืนสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ที่ตัวเองได้มีบทบาทสำคัญในภารกิจนี้ด้วย
"สรุปว่า ตอนนี้ของมาถึงเกรเทียสแล้วเหรอ" โจ้
"ใช่ เพราะฉันไปเร่งเรือที่ส่งสินค้ามาให้ แค่บอกว่าถ้ามาส่งให้ทันจะเพิ่ม G ให้อีก 10 เท่าก็มาถึงแล้ว" เตอร์
หรืออันที่จริงก็คือ 'ลูกเรือที่ส่งสินค้าโดนข่มขู่ว่าถ้าไม่มาส่งให้ทัน จะโดนพังเรือเป็นชิ้นๆ' แต่ถ้าพูดออกไปมันคงจะไม่ดี
"เยื่ยม ให้คนมาส่งลานน้ำพุแล้วยังอะ" โจ้
"จัดการไปเรียบร้อยละ รู้สึก ตอนนี้ก็น่าจะใกล้ไปถึงแล้วนะ" เตอร์
"โอเครๆ ขอบคุณมาก ไว้จะตอบแทนคราวหน้านะ แค่นี้นะ บาย"
"บาย"
ปิ๊บๆ
เมื่อโจ้หันกลับไปที่ทางเข้าลานน้ำพุ ก็เห็นเด็กส่งของที่เป็นพนังงาน กำลังถือกล่องไม้ เข้ามาอยู่พอดี
"สินค้าที่สั่งไว้ จากอาณาจักร ดิเพน ยู--"
ไม่ทันที่ประโยคสุดท้ายจะพูดจบ เส้นสายไฟ สายต่อระบบ และกิ่งไม้ ที่วางไว้ ก็บรรดาลให้พนักงานส่งของสะดุด หกล้ม ด้วยแรงเสียดทานของถุงมือ ไม่อาจะรั้ง กล่องไม้ที่กำลังประคองด้วยมือทั้งสองข้างเอาไว้ได้ มันถูกโยนกลางอากาศด้วยมุม 45 องศา พร้อมๆ กับทุกสายในลานน้ำพุแห่งนั้น ที่กำลังมองอย่างลุ้นระทึกไปตามๆ กัน
เพล้ง!
เสียงนาฬิกาผลึกแก้วกำลังบอกเวลา บ่าย 3 โมง 50 นาที เวลาแห่งความเงียบที่ทุกคนในลานน้ำพุไม่อาจจะเอ่ยประโยคใดๆ ออกมาได้
@>>,และเรื่องสั้นก็คงต้องจบลงเพียงครึ่งทางเท่านี้ เพราะ บทนำนิยายเว็บมีแค่ครึ่งทางยังไงล่ะ".+%$
♣ END ♣
เชิงอรรถ
*Pine หมายถึง ต้นสน, ในที่นี้ต้องการเล่นคำระหว่าง ต้นสน กับ สนใจ
|