Guardian Master ภาคพิเศษ : คฤหาสน์ปริศนา

klakung25

สรุปลูกของวอร์เรนท์อาจจะเป็นหนึ่งในการ์เดี้ยน ที่เป็นสมาชิกในเว็บสิน่ะ ดูปูมาขนาดนี้แล้ว
ให้ความรู้สึกว่ามันปูไปทางเนื้อเรื่อหลักได้น่ะ จริงๆอ่ะ555555555

ElixLyon

การ์เดี้ยนที่เป็นปีศาจร้าย
เราต้องรีบกลับไปที่วังค์ เจ้าหญิงกำลังตกอยู่ในอันตราย !

MONGONGAMER

เด๊่ยวนะ กบ้าเปงสายวางกับดัก ส่วนพี่ขาวเปงพริ้นที่พกคัมภีร์ไบเบิ้ลหนิ แล้วทำไมมีแต่ีดสั้นกะดาบ พี่นิย์ควรอ่านข้อมูลตัวละครให้ละเอียดด้วยนะงับ

Cookiez

#3 : สำรวจคฤหาสน์ร้าง

ในที่สุดทั้งสามก็เดินมาหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าคฤหาสน์วอร์เรนเซีย คฤหาสน์หลังโตซึ่งในอดีตคงจะเคยเป็น
คฤหาสน์ที่งดงามหลังหนึ่ง แต่หลังจากถูกทิ้งร้างมาเป็นสิบปี สภาพของคฤหาสน์จึงเสื่อมโทรมลงอย่างเห็นได้ชัด
ทางเดินที่ทอดยาวสู่ตัวคฤหาสน์มีแต่พงหญ้าและวัชพืชขึ้นรกชัฏ ตั้งแต่รั้วเหล็กจนถึงตัวคฤหาสน์ที่ตั้งไกลออกไป
มีเถาวัลย์ปกคลุมโดยรอบ ดูแล้วไม่น่าจะมีใครย่างกรายเข้ามาที่นี่มาหลายปีดีดักแล้ว

โจ้ยกคบไฟขึ้นส่องและพบว่าประตูรั้วถูกล็อคด้วยแม่กุญแจขนาดใหญ่

"สงสัยคงต้องปีน" โจ้บอก

"เอาจริงเหรอ?" เต้ยถาม

"คงไม่มีใครมาที่นี่หรอกพี่ เพราะหญ้าสูงขนาดนี้ ไหนจะเถาวัลย์อีก ถ้าจะฝ่าเข้าไปก็ต้องถางหญ้าเลยนะพี่
แต่ดูสิ ทั้งหญ้าทั้งวัชพืชก็ขึ้นรกขนาดนี้..." กล้าชี้

"ถึงอย่างนั้นก็ควรจะเข้าไปดูหน่อยนะ" โจ้ยืนยัน

"อะ เอาไงเอากัน สรุปจะปีนใช่มั้ยลูกพี่" เต้ยพูดแล้วหยิบดาบออกมาฟันแถวเถาวัลย์ที่ริมขอบรั้ว
ก่อนจะยกตัวปีนข้ามไปอย่างเท่ แต่พลาดจึงล้มหัวคะมำหน้าทิ่มพื้นหมดสภาพ กล้ารีบปีนรั้วตามไปช่วยพยุงเต้ยขึ้น

"ระวังหน่อยสิ " โจ้พูดแล้วปีนบ้าง





ทั้งสามช่วยกันถางทางเพื่อเข้าไปยังตัวคฤหาสน์ หญ้าขึ้นสูงมากแถมยังมีแมลงเต็มไปหมดทั้งบนพื้นดินและในอากาศ
คอยส่งเสียงหึ่งๆสร้างความรำคาญใจ ในที่สุดทั้งสามก็ฝ่ามาถึงตัวคฤหาสน์ กล้าเกาขาแกรกๆเนื่องจากถูกหญ้าบาด
จนคันคะเยอไปหมด

ตัวคฤหาสน์สีหม่นซีดเนื่องจากผ่านกาลเวลามานานและไม่ได้รับการบำรุงรักษาใดๆ เถาวัลย์ปกคลุมตั้งแต่ชั้นล่าง
ของคฤหาสน์เลื้อยขึ้นไปถึงชั้นสอง แม้แต่ประตูไม้บานใหญ่ซึ่งเป็นประตูหลักของคฤหาสน์ก็มีเถาวัลย์ขึ้นปกคลุมอยู่เต็ม
โจ้ใช้ดาบฟันเถาวัลย์บางส่วนทิ้งไปก่อนจะออกแรงผลัก แต่ประตูแทบไม่ขยับ กล้ากับเต้ยจึงมาช่วยด้วยอีกแรง
ในที่สุดประตูก็เปิดอ้าออกอย่างช้าๆ

"หาอะไรมาขัดประตูไว้ได้มั้ย เปิดอีกทีน่าจะยากเอาการแฮะ" โจ้บอก กล้าเลยวิ่งไปหยิบหินก้อนใหญ่ๆแถวนั้นมา
2-3 ก้อนแล้ววางคั่นประตูไว้ โจ้เดินเข้าไปในคฤหาสน์ ยกคบไฟขึ้นสูง

ห้องโถงโล่งกว้างเพดานสูงปรากฎต่อเบื้องหน้าทั้งสาม พื้นปูพรมแดงมีฝุ่นเกาะหนา ในห้องมีเฟอร์นิเจอร์ที่ดูเก่าแก่
และเต็มไปด้วยฝุ่นและหยากไหย่มากมาย ทั้งโซฟา โต๊ะเล็ก ชั้นวางแจกัน ตู้หนังสือเก่าคร่ำคร่า รวมถึงตู้โชว์อีกมากมาย
ซ้ายสุดและขวาสุดของห้องมีบันไดที่พาไปยังชั้นสอง บนผนังตรงกลางระหว่างบันไดนั้นมีภาพวาดขนาดใหญ่แขวนอยู่
ในกรอบสีทองดูหรูหราราคาแพงแม้จะเต็มไปด้วยฝุ่นก็ตาม ในภาพเป็นชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งน่าจะเป็นคุณวอร์เรนและคุณอลิเซีย
คุณวอร์เรนผมสีดำสนิท ดวงตาสีเดียวกับสีผม เขามีเครายาวที่กันอย่างเป็นระเบียบ ส่วนคุณอลิเซียมีเส้นผมสีทองสว่างสไว
ยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีฟ้าสดใส ในอ้อมกอดของเธอมีเด็กทารกคนหนึ่งที่พันตัวอยู่ในห่อผ้า
มีผมสีดำกระจุกเล็กๆกระจุกหนึ่งยื่นออกมาให้เห็น ในภาพนี้ทั้งคุณวอร์เรนและคุณอลิเซียดูมีความสุขมาก

ห้องทานอาหารอยู่ถัดจากห้องโถง มีห้องครัวอยู่ติดกันแถวนี้มีรอยไฟไหม้อย่างเห็นได้ชัด น่าจะเกิดจากเหตุการณ์ไฟไหม้
ในครั้งนั้นตามที่ชายชราเล่าให้ฟัง โจ้ เต้ย และกล้าเดินสำรวจชั้นล่างของคฤหาสน์อย่างเงียบๆ
พวกเขาพบห้องทำงานและห้องหนังสืออีกด้วย แต่ทุกอย่างก็ดูเรียบร้อยดี

"ก็ไม่เห็นมีอะไรนะพี่" กล้าพูดเพื่อทำลายความเงียบ "เห็นมีแต่ฝุ่น ฝุ่น ฝุ่น แล้วก็ฝุ่น"

"คงไม่มีใครมาที่นี่นานแล้วล่ะมั้ง" เต้ยเสริม

"แต่ยังไม่ได้ไปดูชั้นสามเลยนะ ที่เค้าบอกว่าเห็นเงาแปลกๆน่ะ" โจ้ขัด

"พวกเราก็เดินสำรวจตั้งนานแล้วนะ ไม่เห็นเจออะไรเลย คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง" เต้ยพยายามโน้มน้าว "เสียงที่ได้ยินอาจจะ
เป็นเสียงนกจำพวกอีกา แถวนี้ก็ใกล้ป่าใกล้สุสานอยู่แล้วไม่เห็นแปลก ส่วนเงาที่บอกนั่นก็อาจจะแค่ตาฝาดไปเองก็ได้"

"ก็เป็นไปได้" โจ้ยอมรับ

"ถ้างั้นจะกลับไปที่โรงแรมแล้วใช่มั้ยพี่?" กล้าพูด มีน้ำเสียงยินดีเป็นที่สุด โจ้กำลังจะพยักหน้าแต่ก็ชะงักกึก

เพล้ง!

เสียงอะไรบางอย่างดังมาจากชั้นสอง เหมือนมีอะไรแตก

"คงจะกลับตอนนี้ไม่ได้แล้วล่ะ " โจ้บอกก่อนจะเดินตรงไปที่บันได กล้ากับเต้ยเดินตามไปอย่างช้าๆ
พลางภาวนาให้เป็นหนูหรือตัวอะไรสักอย่างที่ทำให้เกิดเสียงปริศนานั้น




ชั้นสองไม่ค่อยมีเฟอร์นิเจอร์อะไรมากมาย แต่มีห้องน้อยใหญ่เรียงรายอยู่เต็มไปหมด ทั้งสามเริ่มออกเดินสำรวจเงียบๆอีกครั้ง
สองห้องแรกไม่มีอะไรผิดปกติและในขณะที่โจ้กำลังจะเปิดประตูบานที่สาม กล้าก็เห็นอะไรบางอย่างวูบผ่านหางตาไป

"เมื่อกี้พี่เห็นอะไรรึเปล่า พี่เต้ย" กล้าพูด แล้วก้าวขึ้นมาใกล้คนอื่นอีกนิดแต่ยังเอี้ยวคอหันไปดูข้างหลังอย่างระแวดระวัง

"เห็นอะไรเหรอ"

"ไม่รู้อะพี่ แต่เห็นแวบๆข้างหลัง เมื่อกี๊นี่เอง" กล้ายืนยัน "พี่ไม่เห็นเหรอ"

"ก็ไม่เห็นมีอะไรนะ" เต้ยบอกพร้อมกับหาวหวอดๆ

"ห้องนี้ก็ไม่มีอะไร" โจ้บอกแล้วปิดประตูลงอีกบาน "สงสัยจะไม่มีอะไรจริงๆล่ะมั้ง"

"เห็นอีกแล้ว!" จู่ๆกล้าร้องตะโกนขึ้น "เห็นอะไรขาวๆใกล้ๆตู้ตรงนั้นอะพี่ ข้างหลังเนี่ย
พอพี่โจ้ออกจากห้อง แสงไฟจากคบไฟเลยส่องให้เห็น อะไรไม่รู้ขาวๆเพิ่งหลบเข้าไปข้างหลังตู้เมื่อกี้นี้เอง"

"ไหนๆ" โจ้พูดแล้วยกคบไฟขึ้นสูง

"ตรงนั้นพี่ ตู้ตรงนั้น" กล้าพูดแล้วชี้ไม้ชี้มือไปที่ตู้ไม้ใบใหญ่

โจ้ เต้ย และกล้าค่อยๆย่างเท้าเข้าใกล้ตู้ แต่ก่อนที่ทั้งสามจะไปถึง อะไรบางอย่างก็พุ่งออกมาหาพวกเขาจากข้างหลังตู้


นักรบโครงกระดูก ระดับ ★★

"แฮ่!" มันส่งเสียงร้องพร้อมกับหวดกระบองหินในมือเข้าหาโจ้ ในขณะที่กล้าและเต้ยผงะถอยหลังด้วยความตกใจ

- ติดตามตอนต่อไป -


- ไม่ต้องกลัวว่าจะยาว ตัดจบเร็วๆนี้--- -

MONGONGAMER

โอ้ว มอนระดับ2ดาวงั้นรึ ตอนนี้นิยายเว็บได้ปรากฏมอนอยู่3ตัว

1.Big Daddy Lionมอนระดับ3ดาว ปรากฏตัวในผู้พิทักษ์แห่งดิสขัด(เป็นฝันของมังกรแต่มอนมีตัวตนจริง)

2.มอนปริศนาที่เข้าจู่โจมเหล่าการ์เดี้ยนทั้ง4ในป่าเซเธีย ไม่มีข้อมูลว่าชื่ออะไร รู้แต่ลักษณะ ระดับประมาณ4ดาว ปรากฏตัวในรุ่งอรุณของเหล่านักรบ
บทที่3

3.นักรบโครงกระดูก มอนระดับ2ดาว ปรากฏตัวในคฤหาสน์ปริศนา

ส่วนระดับ0ดาวจะเป็นสัตว์ป่า เช่น หมี เสือ สิงโต ไฮยีน่า เป็นต้น